کد مطلب:315492 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202
ایمان به خدا
قوت ایمان به خدا و استواری در آن، یكی از بارزترین و بنیادی ترین ویژگیهای ابوالفضل بود. حضرت در دامان ایمان، مركز تقوا و آموزشگاه خداپرستی و خداخواهی، تربیت یافت و پدرش، پیشوای موحدان و سرور متقیان، جانش را با جوهر ایمان و توحید حقیقی پرورش داد و تغذیه كرد. پدر، او را با ایمان مبتنی بر آگاهی و تعمق در حقایق هستی و رازهای طبیعت، تغذیه نمود؛ ایمانی كه خود چنین وصفش كرده بود:
«اگر پرده ها برایم كنار زده شوند، بر یقینم افزوده نخواهد شد».
این ایمان ژرف و ریشه دار با ذرات وجود حضرت عباس عجین شد و او را به یكی از بزرگان تقوا و توحید بدل ساخت. و بر اثر همین ایمان پایدار و عظیم
[ صفحه 61]
بود كه ایشان، خود، برادران و شماری از فرزندانش را در راه خدا و تنها برای خدا قربانی كرد.
عباس (علیه السلام) با دلاوری به دفاع از دین خدا و حمایت از عقاید اسلامی كه در آستانه ی تحریف شدن و نابودی در زمان حكومت امویان قرار گرفته بود، برخاست و در این كار فقط خداوند و رضای حق و جایگاه اخروی را مدنظر داشت.
«اگر پرده ها برایم كنار زده شوند، بر یقینم افزوده نخواهد شد».
این ایمان ژرف و ریشه دار با ذرات وجود حضرت عباس عجین شد و او را به یكی از بزرگان تقوا و توحید بدل ساخت. و بر اثر همین ایمان پایدار و عظیم
[ صفحه 61]
بود كه ایشان، خود، برادران و شماری از فرزندانش را در راه خدا و تنها برای خدا قربانی كرد.
عباس (علیه السلام) با دلاوری به دفاع از دین خدا و حمایت از عقاید اسلامی كه در آستانه ی تحریف شدن و نابودی در زمان حكومت امویان قرار گرفته بود، برخاست و در این كار فقط خداوند و رضای حق و جایگاه اخروی را مدنظر داشت.